haiku

freed from an earthy
womb the universe welcomes
life lighter in form

Here, Now and Beyond

like the waters
in oceans, rivers and streams;

like the earth upon
whose grounds seeds grow;

like the wind that gently leads
the autumn leaves to rest;

like the fire that bends iron
and steel to submission;

like the fragrance of fresh blossoms
that permeates the air

while the rain reveals
a rainbow;

Life is movement advancing
indifferent to place and time

transforming itself necessarily
as it struggles along its journey

making sense for itself
giving meaning to its being-

surpassing fear of death
as it lives

here, now and beyond
towards cystalline horizon

dying, living and life

alas! shedding its
material womb, life reaches
the light , its new home.

Kapayapaan Sa Mundo

>
> Kapayapaan sa buong mundo
> Ang hinihiling namin sa inyo
>
> Iba-iba man ang kulay natin
> Kapayapaang hiling ay dinggin
>
> Ito ang nais ng mga tao
> Hiling din namin ito sa inyo
>
> Tigilan na ang mga digmaan
> Tigilan pati na pamamaslang
>
> Tigilan na ang mga salpukan
> At problema'y ating pag-usapan
>
> Harapin natin ang mga gulo
> Lutasin natin ang puno't dulo
>
> Ngunit dapat mahinahon tayo
> Upang kapayapaa'y matamo
>
> II
>
> Maraming gutom dahil maraming ganid
> Di nagbibigayan ang magkakapatid
>
> Ang maraming problema't mga hilahil
> Ay nais lutasin sa dulo ng baril
>
> Ang iba'y nag-aari ng laksa-laksa
> Ngunit barat sa sahod ng manggagawa
>
> Ang iba nama'y maraming lupang angkin
> Ekta-ektarya kasama pati bangin
>
> Gayong maliit lamang ang kailangan
> Upang pag namatay ay mapaglibingan
>
> Dahil sa angking pribadong pag-aari
> Marami ang nawalan sa tao't lahi
>
> III.
>
> Lumaganap na itong kahirapan
> At kagutuman sa maraming bayan
>
> Nagpapatayan kahit sila-sila
> Upang maibsan lang yaong problema
>
> Habang ang ilan ay nagpapakabundat
> Kahit maraming tao'y nagsasalat
>
> Nagpapayabangan naman ang iba
> Ng armas-nukleyar, mga panggera
>
> Pera'y kung saan-saan ginagastos
> Imbes sa pagkain, gamot, pantustos
>
> Ang ginhawa ba'y para lang sa ilan
> Di ba't ito'y dapat pangkalahatan
>
> Matatamo lang ang kapayapaan
> Kung ating puso,isip at gawa ay may kasunduan
>
> IV
>
> Kayganda ng daigdig na payapa
> Walang karahasan sa bawat bansa
>
> Walang gutom ang tao, kahit bata,
> Pagkat pag-ibig nasa puso't diwa
>
> Kaya simulan nating iadhika
> Ang pagsusulong ng mundong payapa
>
> Upang maraming problema'y maibsan
> At magkaroon ng kapayapaan
>
> Ipalaganap natin ang pag-ibig
> Sa bawat puso'y ito ang idilig
>
> At sa Di-karahasan tayo ay sumandig
> Upang maging payapa ang daigdig

Tagalog poem by: Gregorio Bituin

A Graceful Dance

When vital necessity gains the upper hand
over gross desires - derived from beliefs and
and values gone awry-

When living is motivated by
harmony, peace and nonviolence-the fruits
of diverse cultures, converging-


When poverty is erased, wars eliminated-the outcome
of science and technology driven by affection
to help ease each others' pain-

When the surpassing of suffering
common among human becomes a common
aspiration, a common goal-


Is when living turns to the future
in a graceful dance; When all
without reservations,


and with dignity affirms:
the human in you, and in me
are one and the same.

Ah, HUMAN-
yet to unfurl its petals
on its way to perpetual bloom.